بیایید با هم یک سفر بریم به کف هرم مازلو .
ببینیم اونجا چه خبره و چی کم و کسر داریم ؟!
طبقه ی همکف که حال و روزش مشخصه :
آب ؛ غذا ؛ تنفس ؛ خواب و سلامت . کلا فیزیولوژی !
اما طبقه ی اول ؛ منابع ؛ شغل ؛ اخلاقیات خانواده و.کلا امنیت !
طبقه دوم بازم خانواده ؛ عواطف و .کلا عشق و وابستگی !
طبقه سوم هم احترام و اعتماد بنفس و .کلا عزت نفس !
و طبقه آخر هم که خلاقیت و حل مشکل .کلا شکوفایی و تعالی فردی !
خوب که نگاه کنیم جنبه ی اصلی و پایه و اساس این هرم بر عواطف انسانی و روابط و احساس امنیت استواره .
سلامتی که در طبقه ی همکفه شامل سلامتی روح و روان و جسم میشه .
از طرفی انسان یک موجود اجتماعی و عاطفی هست .
پس برای شکوفایی ما نیاز به عشق و محبت ؛ خانواده و دوستان خوب ؛ عشق و صمیمیت و آرامش داریم .
با هم مهربان باشیم .
محبت کردن و محبت دیدن هر دو برای یک زندگی آرام و موفق ضروریه .
اگر نتونیم پاسخ درستی به غرایز و نیازهامون بدیم . اگر نیازهامون را سرکوب کنیم . این موضوع به کشمکش درونی می انجامه و ما بیمار میشیم ( طبقه ی همکف رطوبت میگیره و خودتون حساب کنید چه بر سر طبقات بالا میاد )
یک ایگوی عاقل و پخته سعی میکنه پاسخ درست و منطقی به درخواست های اید بده . اید نیازهاش را فریاد میزنه . نمیتونی بی توجهی کنی . اگرگفت تشنه امه و مثلا نوشیدنی گاز دار میخوام نمیتونی بذاری از تشنگی بمیره . با آرامش و برآورد وضعیت بهش آب میدی و گاهی هم در صورت امکان همون نوشابه اما به اعتدال .
ما به عشق همراه صمیمیت و محبت نیاز داریم .عشق همراه تعامل . گفت و شنید . محبت .
اگر از خودمون دریغ اش کنیم . اگر سرکوبش کنیم . اگر بجاش چیزهای تقلبی و فیک بدیم .شاید در کوتاه مدت گول بخوره ( نفس) یا تحمل کنه اما وقتی در دراز مدت خبری ازاصلیه نشه و عقده ها روی هم انباشته بشه ، چه بر سر ما میاد؟!
بیمار میشیم .
یک فرد افسرده میشیم .
به الکل ، مواد ، 3کس ، روابط موقت ، روابط سطحی ، خودفریبیو در بهترین حالت به فعالیت های جایگزین مثل کار و هنر و ورزش اما بصورت افراطی پناه میبریم که در نهایت این ره به ترکستان ختم میشه !! از اونجا که هنوز خواسته ی اید برآورده نشده و مشکل روز به روز بیشتر شده اونوقت که ما هرگز به طبقه ی بالا و موفقیت نخواهیم رسید !
عاشق باشیم .
عشق بدیم .
عشق بگیریم.
عشق ، سلامتی ما را تضمین میکنه .
وقتی تونستی پیداش کنی دو دستی بچسب اش . ازش نگهداری و مراقبت کن . از دست اش نده . توی این زندگی کوتاه هیچی ارزش این تلاش ها را نداره مگر عشق . چرا که فیزیولوژی این حیوان متکلم بر پایه عشق ورزی نهاده شده .
یک مادر
یک دوست
یک شریک عاطفی
یک هموطن
یک انسان دوست
.
.
.
و بالاخره یک انسان.
همه ی اینها بی عشق دیگه وجود ندارن . ناقص هستن . بیمارن یر ازعقده های مخرب هستند .
از سرکوب خودمون بپرهیزیم و بجای اون عاقلانه نیازهامون را تامین کنیم .
ما عقل داریم .
توان گفتمان کلامی داریم .
پس میتونیم مشکلمون را حل کنیم !
روح وحشی
درباره این سایت