غم انگیزه .
چند روزه دارم سعی میکنم برای یک خانواده که پدر ندارن و مادر سرپرست 2 دانشجو و یک دختر مریض هست کمک جمع کنم تا دیه یک تصادف را پرداخت کنند و کار به زندان نکشه . اونم یک جوان 19 ساله .
واکنش ها :
چشم ( اما خبری نشد)
سکوت
نمیتونم
شماره کارت بده ( دادم اما واریزی نداشت )
بی حسی انسانیت .
اینها هیچکدوم ندار و فقیر که نیستن خوشبختانه وضع خوب تا عالی هم دارن .
حالا من موندم دو درد.
درد اون خانواده
درد مرگ تدریجی انسانیت
روح وحشی
+کرمانشاه هنوز ادامه داره اما مردم بی حس شدن .
درباره این سایت